Λίμνη Πλαστήρα: Διαδρομή 3η
 
  | 1 | 2 | ... | 4 |
Διαδρομή 3
Διαδρομή 3η γύρω από τη λίμνη Πλαστήρα
ΜΠΕΛΟΚΟΜΙΤΗΣ
Συνεχίζοντας τον περιφερειακό δρόμο η θέα είναι πάντα εντυπωσιακή και η βλάστηση λόγω του υψόμετρου αλλάζει. Ο δρόμος τώρα διασχίζει δάσος με έλατα. Στα όρια των χωριών Νεοχωρίου - Μπελοκομίτη, το δασαρχείο έχει διαμορφώσει έναν πολύ όμορφο χώρο για πικ - νικ, γήπεδο μπάσκετ, βόλεϊ κ.λ.π. Στο ύψος του Μπελοκομίτη, η λίμνη σχηματίζει πολλούς κόλπους και το δάσος κατεβαίνει ως τις όχθες της δίνοντας μαγευτική όψη στο τοπίο. Ενδιαφέρουσα περιοχή στο Μπελοκομίτη είναι το "φαράγκι του Κερεντάν" μια ρεματιά απέναντι από το χωριό με πλούσια δάση ελάτης, οξιάς και βελανιδιάς και χείμαρρους με γάργαρα νερά. Στο Μπελοκομίτη υπάρχει ιχθυοτροφείο του οποίου ο ιδιοκτήτης διατηρεί και ταβέρνα προσφέροντας φρεσκότατες και νοστιμότατες λόγω της καθαρότητας του νερού πέστροφες. Συνεχίζοντας το δρόμο μας και λίγο πριν φθάσουμε στο φράγμα μπορούμε να πάρουμε ένα μονοπάτι για να ανεβούμε στο παρατηρητήριο στη θέση "Παλαιομονάστηρο" όπου υπάρχουν τα ερείπια παλαιού μοναστηριού. Από εκεί αγναντεύουμε τη λίμνη και όλο το θεσσαλικό κάμπο μέχρι τον Όλυμπο.
 
ΚΑΡΙΤΣΑ - Ι.Μ. ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΕΛΕΚΗΤΗΣ
Από τα παλιά χωριά της Νεβρόπολης μαζί με το Νεοχώρι και την Κερασιά φαίνεται να είναι και η Καρίτσα η οποία βρίσκεται σε παράκαμψη δυτικά του περιφερειακού δρόμου της λίμνης. Είναι κτισμένη μέσα σε δάσος και με έδαφος που έχει έντονες κλίσεις. Κοντά στο χωριό, λαξεμένο μέσα σε βράχο και σε υψόμετρο 1400 μ. υπάρχει το Μοναστήρι της Παναγίας της Πελεκητής Λόγω της μεγάλης του σπουδαιότητας το 1606 μολυβδόβουλο πατριαρχικό Σιγίλιο του Πατριάρχη Ραφαήλ Β', η μονή αναγνωρίζεται ως σταυροπηγιακή, δηλαδή υπάγεται απ' ευθείας στο Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης. Αποτελείται από τον μονόχωρο ναό της αναλήψεως με τοιχογραφίες του 1654 και από τον Αθωνικού τύπου ναό της Παναγίας με τοιχογραφίες του 1666. Το μοναστήρι χτίσθηκε πιθανά πριν από το 1500 από τον μοναχό Πορφύριο του οποίου το έργο περάτωσε κατά το 1520 ο όσιος Δαμιανός που κατάγονταν από τη Ράχοβα των Αγράφων της Ευρυτανίας, όπως εξάλλου αναφέρεται και σε τοιχογραφία της μονής. Αποτελεί αληθινό μουσείο θρησκευτικής κληρονομιάς και περιλαμβάνει ξυλόγλυπτο τέμπλο, τοιχογραφίες, Ιερά Ευαγγέλια, χειρόγραφα, δισκοπότηρα και σκεύη μοναδικά. Σε ένα εκκλησιαστικό βιβλίο της μονής, αναφέρεται ότι το χωριό καταστράφηκε στα 1823 από τον Μουσταή Πασά της Σκόρδας. Στην Καρίτσα τον Αύγουστο γίνεται μεγάλο πανηγύρι όπου ο κόσμος ξενυχτά στο μοναστήρι και γλεντάει στον περίβολό του καθώς και στην πλατεία του χωριού. Η εμπειρία για όσους δεν έζησαν κάτι το αντίστοιχο είναι μοναδική. Επιστρέφοντας στον περιφερειακό δρόμο μπορούμε να κάνουμε πικ - νικ στο χώρο που διαμόρφωσε το δασαρχείο πλάι στον Καιτσιώτη ποταμό, στον οποίο θα ψαρέψουμε πέστροφες και καραβίδες.
 
ΚΑΡΒΑΣΑΡΑΣ
Ένα άλλο χωριουδάκι στην ίδια περιοχή είναι ο Καρβασαράς χτισμένος μέσα στο δάσος, ιδανικός για ξεκούραστες διακοπές. Το όνομά του προέρχεται από το τούρκικο Καραβάν Σαράι το οποίο δήλωνε σταθμό των καραβανιών για ξεκούραση και ανεφοδιασμό. Δεν αποκλείεται κάτι τέτοιο αφού ο σημερινός Καρβασαράς βρίσκεται πάνω στη φυσική διάβαση της Πίνδου για Ήπειρο ή Αιτωλοακαρνανία.
 
Διαδρομή 4η >