|
| Σε απόσταση 15 περίπου χλμ. μετά τη Λουτροπηγή βρίσκεται η πανέμορφη ορεινή κωμόπολη Ρεντίνα, η έδρα του ιστορικού ομώνυμου δήμου. Είναι χτισμένη σε υψόμετρο 900 μ. στο νότιο άκρο της Πίνδου, στα όρια των νομών Καρδίτσας, Φθιώτιδας και Ευρυτανίας. Απέχει από την Καρδίτσα 55 χλμ. και από το Καρπενήσι 54 χλμ. Ο μόνιμος πληθυσμός της Ρεντίνας ξεπερνά τους 300 κατοίκους αλλά κατά τους θερινούς μήνες ο αριθμός των κατοίκων αυξάνεται κατά πολύ. Για τους λάτρεις της φύσης και των πολιτισμικών αναζητήσεων, η Ρεντίνα αποτελεί έναν ιδανικό προορισμό. Λειτουργούν όλο το χρόνο καφενεία και ταβέρνες. Επίσης από φέτος (το 2006) θα λειτουργήσει και ο Δημοτικός ξενώνας σύγχρονων προδιαγραφών που χρηματοδοτήθηκε από το ΟΠΑΑΧ Σμοκόβου. Η Ρεντίνα είναι χαρακτηρισμένη ως διατηρητέος παραδοσιακός οικισμός, με περισσότερα από 600 σπίτια και πλούσια ιστορική παράδοση. Ο μεγάλος αριθμός των σπιτιών και οι μεγαλοπρεπείς πέτρινοι πύργοι με πολυτελή εσωτερική διακόσμηση και φρουριακή συγκρότηση που σώζονται, αποτελούν αδιάψευστα στοιχεία της οικονομικής ευημερίας που γνώρισε τις τελευταίες εκατονταετίες. Η ιστορία της Ρεντίνας όμως αρχίζει πολλούς αιώνες πριν. Σε διάφορα σημεία της περιοχής βρέθηκαν δείγματα αρχαίας εγκατοίκησης, ερείπια τειχών προϊστορικής εποχής και τάφοι 4ου και 3ου αιώνα π.Χ. Πλησίον της Ρεντίνας πιθανολογείται ότι βρίσκονταν η "Αγγεία Πολιτεία" στην οποία κατοικούσαν οι Δόλοπες. Μεγάλος αρχαίος τειχισμένος οικισμός βρέθηκε στο λόφο "Παλιόκαστρο" κοντά στα σπίτια της Ρεντίνας δυτικά της κωμόπολης. Στο λόφο είναι ορατά ίχνη τειχών και πύργου, χωρίς να έχει προσδιοριστεί η χρονολογία τους. Οι αρχαιολόγοι σύμφωνα με αξιόπιστες ενδείξεις που διαθέτουν, υποστηρίζουν ότι ο χώρος κατοικήθηκε στα ελληνιστικά χρόνια και κατά τη ρωμαϊκή περίοδο. Ένας ακόμη τειχισμένος αρχαίος οικισμός υπάρχει στο δρόμο από τη Ρεντίνα προς την Παλιά Γιαννιτσού του νομού Φθιώτιδος. Τα τμήματα του τείχους και ενός πύργου διακρίνονται ελάχιστα μέσα στη δασώδη περιοχή. Στη θέση "Κάστρο Παναγιά" κάτω στη ρεματιά, υπάρχει επίσης μικρή τειχισμένη ακρόπολη. Η γεωγραφική θέση της περιοχής, η ανάπτυξη της κτηνοτροφίας και της μεταξοκαλλιέργειας, σε συνδυασμό με τα προνόμια που παραχωρήθηκαν από την Οθωμανική Αυτοκρατορία στην ευρύτερη περιοχή των Αγράφων με τη συνθήκη του Ταμασίου, έδωσαν τη δυνατότητα στη Ρεντίνα να αναπτυχθεί οικονομικά και πολιτιστικά. Τα χρόνια της Οθωμανικής κυριαρχίας χτίζονται και διακοσμούνται θαυμάσια οι εκκλησίες (Κοίμηση της Θεοτόκου με τέμπλο του 1695, το παρεκκλήσι του Αγίου Δημητρίου 1662, ο Άγιος Γεώργιος με τοιχογραφίες του 1719, ο Άγιος Νικόλαος 1725 κ. α.) Την ίδια περίοδο δημιουργείται μεγάλη βιβλιοθήκη και ιδρύεται η σχολή Ρεντίνας όπου διδάσκονται Αρχαία Ελληνικά, Λατινικά κ.α. Για μεγάλο χρονικό διάστημα υπήρξε έδρα της Επισκοπής Λιντζάς και Αγράφων. |
| Ο επισκέπτης στη Ρεντίνα έχει τη δυνατότητα να επισκεφτεί το Μουσείο Βυζαντινής και Μεταβυζαντινής Τέχνης που ιδρύθηκε το 1975 και στεγάζεται στο παρεκκλήσι Αγίου Σεραφείμ του ναού του Αγίου Γεωργίου στο κέντρο της Ρεντίνας. Στο μουσείο φυλάσσονται εικόνες του 16ου και 17ου αιώνα, διάφορα ιερά σκεύη, ιερά Ευαγγέλια εκδόσεις Βενετίας του έτους 1535, άλλα παλαιά έγγραφα, βιβλία και αντικείμενα θρησκευτικού περιεχομένου. Περίτεχνο είναι και το τέμπλο του Αγίου Γεωργίου η οροφή του οποίου κοσμείται με τοιχογραφίες του 16ου αιώνα. Ενδιαφέρον για τον επισκέπτη παρουσιάζει και το Μουσείο Εθνικής Αντίστασης που ιδρύθηκε τον Αύγουστο του 1990 και στεγάζεται σε αίθουσες του λιθόκτιστου Δημοτικού Σχολείου στο κέντρο του χωριού. Στο Μουσείο εκτίθενται κειμήλια της Εθνικής Αντίστασης (1941 - 1944) και πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Οι κάτοικοι της Ρεντίνας όπως και το σύνολο του Ελληνικού λαού αντιστάθηκαν δυναμικά στους Γερμανούς κατακτητές και πρωτοστάτησαν την περίοδο της Εθνικής Αντίστασης. Η Ρεντίνα έλαβε μέρος με δικό της αντάρτικο τμήμα, το τμήμα "Μενελαΐδας". Φιλοξένησε τη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (Ε.Λ.Α.Σ.) απ' όπου αποφοίτησαν συνολικά 1300 περίπου έφεδροι αξιωματικοί, μεταξύ αυτών και 11 γυναίκες. Υπήρξε έδρα καπεταναίων και τόπος σύστασης της Α' πολιτικής οργάνωσης της Εθνικής Αντίστασης το 1942. Τον Δεκαπενταύγουστο πραγματοποιούνται λαμπρές πανηγυρικές εκδηλώσεις, Εκατοντάδες κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής παίρνουν μέρος στις εκδηλώσεις που αρχίζουν την παραμονή στην Ιερά Μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και ολοκληρώνονται το βράδυ του Δεκαπενταύγουστου με γλέντια και χορούς στην πλατεία. Σπουδαίες εκδηλώσεις γίνονται και τη 2η μέρα του Πάσχα στην πλατεία με την αναβίωση του τοπικού εθίμου "Μπαϊράκια". Σύμφωνα με το έθιμο γίνεται εικονική δημοπρασία εικόνων για τη συντήρηση του μοναστηριού. Από την περιοχή της Ρεντίνας πηγάζει και ο ποταμός Ονόχωνος που εμπλουτίζει με τα νερά του τη λίμνη Σμοκόβου, διασχίζει όλο το δήμο Μενελαΐδος και χύνεται στον Πηνειό. Σε απόσταση 10 χλμ. από το χωριό βρίσκεται κα ιη πέτρινη γέφυρα "Καλογερόμυλος". Η έκταση του δήμου φτάνει τα 58.000 στρέμματα και μεγάλο μέρος (30.000 στρ. περίπου) καλύπτεται από δάση δρυός, ελάτης και καστανιάς. Σ' αυτά ζουν πολλά είδη άγριων ζώων και πουλιών. Από το "Λεπούχι" (1200 μ.) 8 χλμ. βόρεια της Ρεντίνας, αγναντεύει κανείς όλο το Θεσσαλικό κάμπο. Η θέση "Ζαχαράκη" (1100 μ.) 6 χλμ. Βόρεια του χωριού στα σύνορα Ευρυτανίας και Φθιώτιδας, αποτελεί τόπο συνάντησης πολλών κυνηγών αλλά και δεκάδων φυσιολατρών που επιλέγουν την όμορφη διαδρομή Καρπενήσι - Ρεντίνα - θεσσαλικό κάμπο. Στην παράγκα όπου στεγάζεται το αναψυκτήριο και είναι ανοιχτό σχεδόν όλο το χρόνο, μπορεί κανείς να ξεδιψάσει ή να απολαύσει νόστιμους μεζέδες και φαγητό, παρέα με τους κυνηγούς κατά την κυνηγετική περίοδο. Στη Ρεντίνα εδρεύει ο Σύλλογος Προστασίας Μουσείου Βυζαντινής και Μεταβυζαντινής Τέχνης και ο Σύλλογος Φίλων Μουσείου Εθνικής Αντίστασης Ρεντίνας και Αγράφων. Κάθε τρίμηνο εκδίδονται στην Αθήνα τα "Ρεντινιώτικα Νέα", εφημερίδα του Συλλόγου των Απανταχού Ρεντινιωτών. |
